Przedsiębiorcy mogą prowadzić swoje firmy w domu lub mieszkaniu bez konieczności wydzielania odrębnego pomieszczenia. Wydatki związane z użytkowaniem części mieszkania na cele własnej działalności gospodarczej: media, czynsz, remont czy odsetki od kredytu hipotecznego można rozliczyć w kosztach podatkowych. Potwierdziła to między innymi najnowsza interpretacja podatkowa dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W interpretacji tej czytamy, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Ta bardzo ogólna definicja nie wskazuje na konkretny katalog, który by wymieniał wprost, jakiego rodzaju wydatki są kosztem. To oznacza, że obowiązek uzasadnienia i udowodnienia zasadności ujęcia wydatku w kosztach spoczywa na podatniku. To przedsiębiorca musi wskazać związek pomiędzy danym kosztem a przychodem jego firmy.

Nie podlega jednak dyskusji to, że taki związek istnieje w przypadku wydatków, jakie trzeba ponosić w związku z utrzymaniem miejsca (lokalu/domu), w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. We wspomnianej interpretacji czytamy: w przypadku wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości należy stwierdzić, że pomiędzy wydatkami związanymi z jej używaniem i eksploatacją a prowadzoną działalnością istnieje związek przyczynowo – skutkowy. Wydatki te mogą zatem, co do zasady, stanowić koszt uzyskania przychodów. Organ zaznaczył jednak, że wydatki związane z używaniem i eksploatacją nieruchomości mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w takim zakresie, w jakim nieruchomość będzie wykorzystywana na potrzeby firmy. Co istotne jednak, organ podatkowy zwraca uwagę, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów od wyodrębnienia – w dosłownym (fizycznym) sensie – pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. Przedsiębiorca powinien określić, jaka część nieruchomości faktycznie służy prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, i w konsekwencji może w odpowiedniej proporcji zaliczyć poniesione wydatki do kosztów podatkowych swojej firmy.